Mükerrem İnsan -2-

Takvâ hakkında âyet-i celîlede buyurulmuştur ki:

"Ey mü'minler, lâyık olduğu üzere Cenâb-ı Allah'tan korkun ve ölüm geldiğinde ancak İslâm olduğunuz halde ölün!" (Âl-i İmran, 102.) 

Bu âyet-i celîlenin mâbâ'di olan şu âyet-i celîlede Hak Teâlâ hazretleri mü'minlere birleşmeyi ve tefrîkadan sakınmayı ehemmiyetle emir buyuruyor:

"Ve Allâh'ın dînini ve ahkâmını beyân eden Kur'ân-ı Kerîm'e toplu olarak yapışın ve dağılmayın. Ey mü'minler! Cenâb-ı Allâh'ın sizin üzerinize ihsân buyurduğu o zamandaki nîmetini zikredin ki o zamanda siz birbirinizle düşmandınız. Allah Teâlâ îman nûru ile kalblerinizi telif etti de, akşam birbirinizle düşman iken sabah vakti kardeş oldunuz." (Âl-i İmran, 103.) Şu halde bu nîmetleri tezekkür edip bir daha tefrîkaya düşmemeniz lâzımdır. 

Diğer mânâya göre:

"Ey mü'minler; hep birlikte Allâh'ın ipi diye vasıflandırılan Kur'ân-ı Kerîm'e, Rasûl-i Ekrem'e, İslâm dînine sımsıkı sarılın. Ahlâk-ı peygamberiyye ile ahlâklanarak birbirinizle yek-vücûd olunuz. Birliğinizi bozacak, varlığınızı târümâr edecek ayrılıklara meydan vermeyin. Allâh'ın üzerinizdeki nîmetini düşünün. Hani siz birbirinizin düşmanları idiniz! O sizin kalbinizi birleştirdi ve Allâh'ın bu nîmeti sâyesinde kardeş oldunuz." demektir.

Yâni, İslâm nîmeti ile müşerref olmazdan evvel, evvelki hayâtınızı düşünün. İslâm'ın nûru doğar doğmaz bu düşmanlık yerine emsâlsiz bir kardeşlik sevgisi hâkim oldu. Herkes birbirini Allah için sever olup şefkat ve merhamet hissiyle yaşar oldular. 

İşte bu âyet-i celîlenin tefsîrinde beyân olunduğu üzere Evs ve Hazrec kabîleleri bir ana ve baba evlâdından oldukları halde uzun zaman sonra çoğaldıklarında aralarında buğz u adâvet artıp, böylece aralarında kanlı muharebeler olmuştu. Cenâb-ı Hak nûr-i İslâm ile aralarındaki buğz ve adâveti muhabbete tebdîl buyurdu.

"Ey mü'minler! Siz şol kimseler gibi olmayın ki onlar birbirine buğz ve adâvet sebebiyle fırka fırka ayrıldılar. Ve dînin hak olduğuna dâir kendilerine açık deliller geldikten sonra parçalanıp ayrılan ve ihtilâfa düşenler gibi olmayın. İşte onlar için pek büyük azab vardır." (Âl-i İmran, 105.)

"Allâh'a ve O'nun Rasûlü'nün emirlerine itâat edin de aranızda ihtilâf etmeyin ki sonra korku ile zaafa düşersiniz, rüzgârınız gider. Ve bir de sabır ve sebât edin. Çünkü Cenâb-ı Allah sabredenlerle berâberdir." (Enfâl, 46.)

"Eğer siz hakîkî mü'min iseniz, Allah'tan korkun. Aranızı bulun. Cenâb-ı Allâh'a ve Rasûlü'ne itâat edin." (Enfâl, 1.)

Nebiy-yi Zîşân -sallallâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz de şu hadîs-i şerîfi buyuruyor:

"Nefsim yed-i kudretinde olan Allah teâlâ hazretlerine and olsun ki, sizler îmân etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi kardeşçe sevmedikçe mü'min sayılmazsınız. Aranızda matlûb olan sevişmeyi temin edecek bir şey vardır ki onu yaparsanız sevişirsiniz. O da aranızda selâmı yaymaktır."

Ashâb-ı kirâm:

- Yâ Rasûlallah! Biz hepimiz merhametliyiz, dediler.

Rasûlullah -sallallâhu aleyhi ve sellem- buyurdu ki:

- Benim dediğim o merhamet, her hangi birinizin husûsî merhameti değildir. Âmmeye olan merhamet ve sevgidir.

"Dîni dosdoğru tutun ve dinde tefrîkaya düşmeyin. Mukaddes vazîfelerinizi gereği gibi îfâ edin." (Şûrâ, 13.) 

Bu hitâb-ı ilâhî doğrudan doğruya ümmet-i Muhammed'e teveccüh etmektedir. Cenâb-ı Rabbu'l-izze hazretleri müslümanların dînî vazîfelerini bihakkın îfâ etmelerini emrettiği gibi tefrîka ve ihtilâfa düşmelerini de şiddetle men ediyor. Zîrâ Cenâb-ı Hakk'ın teyid ve nusreti ayrı yaşayan fertlere değil, birleşip kaynaşan topluluklaradır. 

Hükemâdan bir zât ölürken; oğullarına son vasiyetini yapmak üzere bir demet değnek getirtmiş. Deste hâlinde, haydi bunu kırın, demiş. Oğulları kıramayınca demeti çözmüş, oğullarına birer değnek vermiş, kırmışlar. Bunun üzerine tecrübeli olan baba demiş ki: "Yavrularım, işte siz de benden sonra bu değnekler gibisiniz. Eğer toplu olur iseniz kimse sizi yenemez. Lâkin maâzallah ayrılır iseniz çabuk kırılır ve perişân olursunuz." 

Ağustos 2023, sayfa no: 30-31