Ölüm, tabiî ve irâdi ölüm olmak üzere iki kısma ayrılabilir. "Tabiî ölüm", canın bedenden ayrılması; "İrâdi ölüm" ise, "Ölmeden evvel ölünüz." esası, nefsi öldürmek, ruhu, aklı ve kalbi diriltmek1, manalarına gelmektedir.
Esad Erbili (ks),
"Bezm-i maâriften seni yok etmiş bu varlığın
Mahzâ bu yüzdendir senin cânândan ağyârlığın
Öldür şu nefsini serkeşin öğren tarikın bârlığın"2
Hâtem-i Esam (ks), "Ölümü tatmadıkça kişi hakka layık olmaz." der.
- Mevt-i Ebyaz (Beyaz ölüm):Nefsi aç ve susuz bırakmaktır.
- Mevt-i Esved (Kara ölüm): Ezâ ve cefâya tahammül etmektir.
- Mevt-i Ahmer (Kızıl ölüm): Nefse muhâlefettir.
- Mevt-i Asfer (Sarı ölüm): Eski elbise giymektir.3
Alemdar-Ali Ramazan Dinç Efendi (ks)
Dipnotlar: 1- Avarif'ül Meârif 2- Divan-ı Esad 3- Feridüddin-i Attar, Tezkiretü'l Evliya 4- Furkan 59 5- Şuara, 81 6- Saffat, 61 7- Nahl, 32 8- Ruhu'l Beyan 9- Tarikat-ı Muhammediye, Muhammed Mevlana Ebu Said Hadimi 10- Ruh ve Ölüm Ötesi, Mustafa Ertuğrul Kaan, Gayret KitabeviAbone Ol
En son haberleri doğrudan gelen kutunuza alın. Asla spam yapmayız!
Mesaj Bırak