Hullet (Dostluk)

Muhabbette saffet, ihtiyâcını Cenâb-ı Allâh’a arz etmekte ihlâs ve her hâlinde Cenâb-ı Allâh’ı tefekkür etmektir. İbrâhim –aleyhisselâm-‘da bu gibi ahlâk-ı hasene ve evsâf-ı cemîle mevut olduğundan “Halîlullah” ünvanını bihakkın ihraz etmiştir. Canâb-ı Hakk’ın kuluna hulleti, ibadetine kudret verip meâsîden muhâfaza buyurmasıdır.   Rivâyet olunur ki Allah Teâlâ, İbrâhim –aleyhisselâm-‘a şöyle vahiy buyurdu: “Muhakkak ki sen Benim dostumsun, Ben de senin dostunum. Sakın ki kalbine muttalî olduğum zaman onu Benden başkasıyla bulmayayım! Yoksa Bana karşı olan sevgini keserim. Çünkü Ben sevgim için öyle kimseyi seçiyorum ki, onu ateşle yaksam yine kalbi benden başkasına iltifat etmez ve Benden başkasıyla meşgul olmaz. O Benim için böyle olunca Ben de onun kalbine muhabbetimi koydum. Ona lütuf ve ikramlarım devam etti. Hatta onu Kendime yakın kıldım. Ona muhabbetimi hîbe ettim. Hangi nimet Benim yanımda buna müsavîdir? Hangi şeref Benim yanımda bundan daha büyüktür? İzzet ve celâlime yemin ederim ki Bana bakmakla onun kalbini iyileştiririm. Zîra Beni kim severse Ben de onu severim.”   Âriflerin bazıları şöyle dedi: “Sevgi bir tohumdur, kalblerin toprağına ekilir, akıl suyu ile sulanır. Toprağın verimliliği ve suyun temizliğinin derecesine göre meyve verir. “Toprağı verimli ve güzel memleketin nebâtı Rabbinin izni ile bol çıkar. Fenâ olandan ise fâidesi pek az olandan başkası çıkmaz.”[1] İbrâhim –aleyhisselâm-‘a denildi ki: Bize faydalı öğütler ver. Bunun üzerine İbrâhim –aleyhisselâm- şöyle dedi: “İnsanları dünyâ işleri ile meşgul gördüğünüz zaman siz de âhiret işleriyle meşgul olun. Onlar zâhirlerinin tezyini ile meşgul olurlarsa siz de kalbinizin tezyini ile meşgul olun. Onlar bağ, bahçe ve sarayların îmârı ile meşgul olurlarsa siz de kabirlerin îmârı ile meşgul olun. İnsanlar birbirlerinin ayıplarıyla meşgul olursa siz de kendi ayıplarınızla iştigal edin. Onlar mahlûkâtın hizmetiyle meşgul olurlarsa siz de bütün mahlûkâtın Rabbi olan Hâlik’ın hizmetiyle meşgul olun. Ey İnsan! Azrâil seni çağırmadan önce sen nefsine karşı uyanık bulun. Sabır kalkanı ile zırhlan. Kötü düşmanlarla cihâda devam et. Kendini kurtarmak için ciddiyetini takın. Kötülüklerden alâkanı kes. Sana faydalı olanı al ki herkesin imdat aradığı günde necât bulursun.”   Hazret-i İbrâhim –aleyhisselâm- kitabından alınmıştır.     [1] Ârâf Sûresi / 58