Hicrette Hz. Ebû Bekir (radıyallâhu anh)

Rasûlullâh -sallallâhu aleyhi ve sellem-, Ebû Bekir Sıddîk -radıyallâhu anh-’ın hânesine vardı. Kapısı önünde durdu, âdâb-ı Şer-i Şerif üzere: “İçeri girmeğe ev sâhibinin izni var mı?” diye sordu. Hz. Ebû Bekir de “Buyrunuz Yâ Resûlallâh” dedikten sonra Resûl-i Ekrem içeri girdi ve taraf-ı Bâri Teâlâ’dan hicrete mezun olduğunu bildirdi. Ebû Bekir Sıddîk -radıyallallâhu anh da “Ben de birlikte miyim?” diye sordu. Resûl-i Ekrem sallallâhu aleyhi ve sellem- de “Evet” buyurunca, Ebû Bekir Sıddîk’ın -radıyallâhu anh- sürûrundan gözlerinden yaşlar aktı. O gün Rasûlullâh -sallallâhu aleyhi ve sellem- akşama kadar Ebû Bekir -radıyallâhu anh-’ın hânesinde oturup gece Ebû Bekir ile birlikte çıkıp Sevr dağında bir ıssız mağaraya girdiler. Derhal Kâdir-i mutlak Allah Teâlâ -celle celâluhu- hazretlerinin emri ile bir örümcek gelip o mağaranın ağzına ağını gerdi ve bir çift yabânî güvercin de gelip yumurtladı. Kureyş’in arayıcıları gelip Sevr dağının etrafını dolaştılar. Onlardan Ümeyye bin Halef berâber gelip o mağaranın önünde durdular, “Şu mağarayı da arayalım” diye birbirleriyle söyleştiler. Ümeyye bin Halef onlara: - “Allah Teâlâ -celle celâluhu- akıllar versin, orada ne işiniz var? Orada Muhammed -sallallâhu aleyhi ve sellem- doğmadan bu örümcekler ağ germiş, sonra güvercinler yuva yapmış.” deyince cümlesi dönüp gittiler. Hâlbuki mağaranın ağzına geldiklerinde içeriden Resûl-i Ekrem -sallallâhu aleyhi ve sellem- ile Ebû Bekir -radıyallâhu anh- onları görüyordu. Lâkin onlar bu iki hazreti göremiyorlardı. Nitekim Kasîde-i Bürde’de bu durum şöyle anlatılır: Gâr içine aldığı hayır keremkânların Kâfirlerin gözleri görmedi oldu âmî Sıdk ile Sıddîk girip gâra, gelen kâfirler Mağarada kimse yok diye vururlar demi Mağaranın önüne güvercin ve örümcek Evler yapıp sakladı Rasûl-i Muhteremi Şol kulu ki Hâliki hıfzeyleye istemez Kat kat olan zırhı ve hem mürtefi kal’ayı Hazreti Ebû Bekir Sıddîk (ra) kitabından alınmıştır. Mahmut Sâmi Ramazanoğlu (ks)