Hicrette Hz. Ebû Bekir (Radıyallâhu Anh)

Resûl-i Ekrem Efendimiz’in Hilâfet İçin İşaretleri Rasûlullah (sav) Hazretleri Amr bin Âs’ı Zatü’s-selâsil nâm gazâya ordunun emiri olarak göndermişti. Amr bin Âs der ki: Gazay-i mezkûrden avdetimizde ben Rasûlullah (sav) Hazretlerinin huzûruna varıp: - “Ya Rasûlallah! Bütün nâs içinde en ziyade kimi seversiniz!” dedim. Buna cevâben Rasûlullah (sav) Hazretleri: - “Âişe’yi severim” dedi. Tekrar ben: - “Ya Rasûlallah! Erkeklerden en çok sevdiğiniz kimdir, dedim. Rasûlallah (sav) Hazretleri: - “Onun pederidir” buyurdu. Yani Hz. Âişe’nin pederi Ebû Bekir’i severim demek istedi. Tekrar ben: - “Ebû Bekir’den sonra kimi seversin, dedim. - “Ömer ibni Hattab’ı” buyurdular. Böyle birkaç kişiyi daha saydı sonra ben de sükût ettim. Yani Amr bin Âs kendisi o seferde Ebû Bekir ve Ömer hazerâtı da içinde bulunan askerler üzerine emir ta’yîn olduğundan nâs içinde Rasûlallah (sav) Hazretlerinin en sevdiği kendisi olduğunu zannetmiş idi. Hâlbuki öyle değil imiş. İbn-i Ömer (ra) der ki: Rasûlullah (sav) Hazretleri: “Kim kibir ve azametinden dolayı esvabını yerlere sürüklerse Allah Teâlâ Hazretleri yevm-i kıyamette o kimseye nazar-ı rahmetle bakmaz”, buyurdu. Sonra Ebû Bekir (ra): - Ya Rasûlallah! Benim esvabımın bir tarafını ben dikkat etmeyip de toplamasam yerlere sürünüp düşüyor, nasıl edeyim, dedi. Rasûlallah (sav) Hazretleri Ebû Bekir’e cevaben: - “Sen onu kibir ve azametinden ve huyelâdan yapmıyorsun” buyurdu. Sen öyle mütekebbirînden değilsin. Bu kelâmın sana şumûlü yok, demek istedi. Hazreti Ebû Bekir Sıddîk (ra)” kitabından alınmıştır.   Mahmud Sâmi Ramazanoğlu (ks) (Eylül 2016)