Onlar Çiçektir / Elif E. Bayraktar

Çocukluklarından başlayarak yapılan yüzlerce telkinle büyüyor çocuklarımız. Birçoğu din dışı olan ve ādetâ paket program gibi edindiğimiz telkinler, āilede başlayıp hayat boyu devâm ediyor.

Ancak din ahlâkını gerçek anlamda yaşayan anne-babalar dînin özünün güzel ahlâk olduğunun bilincinde ve çocuklarının hayırlı insanlar olmaları için çaba harcıyorlar.

Allah katında beğenilen üstün ahlâk özellikleri, çocukluk döneminde şekillenmeye başlıyor. Allah sevgisini bilmeyen, o sevgiyle büyümeyen çocuklar huzursuz, mutsuz, kırıcı ve saldırgan oluyorlar.

Çocuklar henüz 4-5 yaşlarında iken onlara Allah ve Allah sevgisi anlatılmalı. Böyle yetiştirilen çocuk akıllı olur, mutlu ve huzurlu olur. Allah sevgisini taşıyan, huzurlu ve akıllı olan çocuğun yüzüne güzellik gelir, kalbi ferahlar, üzerine bir nur iner. Hem ruhsal olarak olgun hem bedensel açıdan sağlıklı hem de üslûbu güzel olur.

Çocuklar; derin sevgiyi yaşatan Allâh’ın güzel tecellîleri. Çocuk muhabbetle, aşkla sevilir. Değer veriyorsanız, yaşına rağmen saygı duyuyorsanız, ona Allâh’ı tanıttıysanız, sevdirdiyseniz, Allâh’ın koruması altında olduğunu söylediyseniz çocuk dünyâ tatlısı olur.

"Çocuklarımıza bırakacağımız en güzel mîras güzel ahlâktır" buyuruyor Peygamberimiz (sav). Çocuğumuza güzel ahlâkı tanıtmaya Allah sevgisini ve Allâh’ın onun için yarattığı güzel nīmetleri hatırlatarak başlayabiliriz.

Çocuğa güzel ahlâkı anlatırken, sevginin yanı sıra saygılı olmalı ve ona değer verdiğimizi hissettirmeliyiz. Ona büyük bir insan gibi davranırsak o da saygılı olacaktır. Çocuk yerine konmak kimi zaman hoşuna gitse de sorumluluk duygusunu ortadan kaldırır, her şeyi artık size yüklemeye başlar.

Çocuğa iyiliği, kötülüğü ve akılcılığın ne olduğunu anlatmalı, iyi ve kötü insanları tanıtmalıyız. Kendisi akıllı, olgun ve güzel davranışlar sergilediğinde onu ödüllendirebiliriz. Temiz ve düzenli olduğunda ödüllendirmek, onun ruhsal yapısını güçlendirir.

Din ahlâkı sevgidir, şefkattir; özveri, merhamet ve dostluktur. Allah insanları, bitkileri, hayvanları, tüm yarattıklarını aşkla sevmemizi ister. Kur'ân ahlâkı, sevmenin sanatıdır. Çocuğa bu bakış açısıyla yaklaşırsak -Allâh’ın dilemesiyle- çok güzel sonuç alırız.

Sevgi Peygamberi (as)'daki Güzel Örnekler

Çocuklara zaman zaman "Beni seviyor musun?" diye soruyoruz ama bizler sevdiğimizi pek de söylemiyoruz.

Peygamberimiz (as) ise sokakta oynayan kız çocuklarına "Beni seviyor musunuz?" diye soruyor. Kızlar hep bir ağızdan, "Evet seviyoruz!" diyorlar. Peygamber (as) da tam üç kez, "Ben de sizi seviyorum" diyor.

Bizler namaz kıl(a)mama konusunda genellikle çocuklarımızı bahane ediyoruz. Kimi zaman namaz kılarken çocuğa oturup sessizce beklemesini, yanımıza gelmemesini söylüyoruz. Namaz sırasında yaklaşırsa, uzaklaştırıyoruz. Peygamberimize dâir bize ulaşan onlarca rivâyetten, omzunda çocukla namaz kıldığını bildiğimiz halde, çocuğun namazı bizimle arasında bir engel gibi görmesine sebep oluyoruz.

Peygamberimiz (as) ise Zeynep (ra)'nın kızı olan Ümâme ile birlikte mescide geliyor. Omzundaki Ümâme'yi ne mihrapta ne de namazda omzundan indiriyor. Namazını son rek’ata kadar torunu ile birlikte kılıyor.

Çocukları çiçek olarak görüyor Sevgi Peygamberi. Onlara çiçek gibi davranıyor. İncitmiyor, kokluyor; onlara aşkla dokunuyor.

Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın şiirinde söz ettiği gibi, öğretmeni her çocuğun temeline bir taş koyar; onu sağlamlaştırır. Resûlullah (as) sevgiyle eğitiyor çocukları; bize eğitimin temelindeki en önemli taşın sevgi olduğunu öğretiyor. Bizler çocuklarımızı sevmeyi de eğitmeyi de en değerli örnek olan sevgi ve rahmet Peygamberinden öğreniyoruz.

Ki o değil midir kız çocukları diri diri toprağa gömülürken, kızı Fâtıma’nın doğduğu haberini alınca, “o bir çiçektir ki ben onu koklarım” diyen yüreği şefkat dolu insan?..

Şubat 2022, sayfa no: 6-7