Ara

Mektûbât-ı Es’âd-ı Erbilî (ks) (15. Mektup)

Mektûbât-ı Es’âd-ı Erbilî (ks)  (15. Mektup)
Maddî-mânevî fetihlerle ve rûhânî delillerin uğurlu feyizleriyle donanmış iltifat dolu mektubunuz alınıp büyük bir neşe ile okundu. Nasıl sevinilmesin ki mektubunuz, ‘Sen olmasaydın âlemleri yaratmazdım1 ve ‘Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik2 meâlindeki ilâhî hitâba mazhar olan kâinâtın medâr-ı iftihârı (sallallâhu aleyhi ve sellem) Efendimiz Hazretleri tarafından velâyet-i nübüvvete işâret olan ‘Biz seni yeryüzünde hâlife tâyin ettik, dilediğin şekilde hükmet3 ve velâyet-i risâlete delil olan ‘Allah Teâlâ emâneti ehillerine vermenizi emreder4 ve velâyet-i azm ile münâsebeti açık olan ‘Allah hakkında gerçekten başkasını söylemeyin5 ilâhî emrine muhatab olmak sûretiyle müşerref olduğumu müjdeliyordu. Bu şekilde nâil olduğum cihan değer iltifat, kıyâmet gününde günahkârların şefaatçisi Peygamberimiz’in (sav) mânen izâfe etmiş olduğu feyz ve gönül ferahlığını vicdan âleminde tefsir ve izaha gelmez bir vecd hâli ile karşıladım. İlerleme vesîlesi ve yükselme alâmetidir diye yorumladım. Cenâb-ı Hak sizi mükâfatların en iyisiyle mükâfatlandırsın. Mevlâ kıyâmet günü sizi tebşir buyursun, âmin. Salât ü selâm Peygamberimize, O’nun ehl-i beyt ve ashâbının hepsine olsun. Es’ad-ı Erbilî’nin (ks) Bu Mektubundan Öğrendiklerimiz:
  1. Sevenlerin birbirlerine sevdiklerini ifâde etmeleri tavsiye edilmiştir. Kişinin sevdiğine maddî-mânevî iltifatlarda bulunması aradaki sevgi ve kardeşlik bağlarının artmasına vesîle olacaktır.
  2. Maddî müjdelere sevinildiği gibi, onun gibi hattâ ondan daha fazla mânevî müjdeler için sevinç duyulmalıdır.
  3. Âyet-i kerîme ve hadîs-i şeriflerin zâhir mânâlarının yanısıra İslâm’ın rûhuna uygun bâtınî yorumları da bizler için delil niteliğindedir.
  4. Mânevî hallerin dil ile îzâhı mümkün değildir.
  5. Efendimiz (sav)’den, ehl-i beyti ve ashâbından bahsederken saygı ve hürmeti elden bırakmamalıdır.
  6. Mü’min, kendisini sevindiren, kendisine destek olanlara hayır duâda bulunmalıdır.
  7. Duâ ederken dünyâ ve özellikle âhiret mutluluğu için duâ edilmelidir.
  8. Sözün sonunda Hz. Peygamber (sav), ehl-i beyt ve ashâb-ı kirâma duâ etmek berekete vesîle olmaktadır.
Güncelleme: Fatih Çınar (Mart 2016) Dipnotlar [1] Aclûnî, Keşfü’l-Hafâ, c.II, s.214. 2 Enbiya 21/107. 3 Sad 38/26. 4 Nisa 4/58. 5 Nisa 4/171.  

Abone Ol

En son haberleri doğrudan gelen kutunuza alın. Asla spam yapmayız!

Sosyal Medya Hesapları

Mesaj Bırak