“Emânet, ehlinin dışına verildiği zaman kıyâmeti bekle.” buyurur Aleyhissalât ü Vesselâm Efendimiz. Kâbe'nin anahtarını bile, Mekke’nin fethinde işin ehlidir diye bir müşrike verdi. Mûcize-i Nebî (sav) sâyesinde Osman b. Talha b. Abdüddar daha sonra Müslüman oldu. Bu hâdise Nisâ Sûresi’nin elli sekizinci âyetinin inmesine sebep oldu. “Allah size, emânetleri ehline vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adâletle hükmetmenizi emrediyor. Allah Teâlâ, bununla size ne güzel öğüt veriyor. Şüphesiz ki Allah her şeyi hakkıyla işiten, hakkıyla görendir.”
Es'ad-ı Erbilî Hazretleri, Sâmî Ramazanoğlu Hazretleri’ne icâzet verirken “Allah Teâlâ emânetleri ehline vermeyi emreder.” âyetini okur. Sâmî Efendi’nin şahsında bir mürîdin takınacağı evsâfı da şu şekilde sıralar:
1- Gençliğini nezih dînimizin dâiresi içinde geçirmiştir.
2- Bütün gayretini tarîkat-ı âliyye yolunda harcamıştır.
3- Ciddiyetiyle kendisini herkese kabûl ettirmiştir.
4- Emir âleminde beş letâifiyle mâsivâdan arınmıştır.
5- Halk âleminde beş letâifiyle tezkiyeyle, her türlü bulanıklıktan kurtulmuştur.
6- Zâhiren muvaffakiyeti görülmüştür.
7- Vuslata ermede mârifet-i İlâhiyye'ye olan arzusu müşâhede edilmiştir.
8- Tevhid ağacının meyvesini toplamada gönül, himmet ve gayreti fevkalâdedir.
9- Nefy ü isbat ve murâkabelerle zâtını ve sıfatını tezyîn etmiştir.
İnsana rûhun üflenmesi, aklın fikrin, irâdenin nefhidir. Bu sebeple insanoğluna Ahzab sûresinin yetmiş ikinci âyetiyle emânetler yüklenmiştir. “Doğrusu Biz, sorumluluğu göklere, yere, dağlara sunmuşuzdur da onlar bunu yüklenmekten çekinmişler ve ondan korkup titremişlerdir. Pek zâlim ve çok câhil olan insan ise onu yüklenmiştir.”
Birey ve bireyleri yönlendiren herkeste ortak özellik, Kur’ân-ı Kerîm ve Ehâdis-i Muhammediyye'de belirtilmiştir.
1- Sadâkat. İnandığı dâvâda, İslâm’da.
2- Hayra meyil. Af ve cömertlik.
3- Gönül zenginliği. İbâdet ve tâatle arınma.
4- Mukevvenatla birlik. Baktığı her zerreye ibretle nazar. Her şeyin Allah Teâlâ'ya kulluğunu kavrama.
5- Hedefi gözetme. Din Allah Teâlâ'nın oluncaya kadar mücâdele.
6- Yaratılış amacını bilme.
7- Hatâsını kabûl etme. Acziyetini bilip Azamet-i Kibriyâ’yı tanıma.
8- Allah Teâlâ'ya tâzim, mahlûkâta şefkat.
9- Vazîfesini bilme. Sıhhat ve zamânın değerini bilme.
10- Değeri takvâda arama.
11- Neşe kaynağı olma. Sürurda hamd, kederde sabır.
12- Sorumluluk bilinci. Huzûr-ı İlâhî’de mahcup olacak işlere tevessül etmeme.
13- Üretken olma. Problemlere çözüm getirme.
14- İlim ve irfanla, her an gelişme ve geliştirme.
15- Hatâsından ders çıkarma, kimseye bahane bulmama.
16- İşlerinde dürüstlük.
17- Sevdikçe sevginin artacağını bilerek, hub, sevgi ve buğzu Allah Teâlâ için yapma.
Kasım 2018, sayfa no: 4-5
Abone Ol
En son haberleri doğrudan gelen kutunuza alın. Asla spam yapmayız!
Mesaj Bırak