Hz. Nefise (r.anhâ)

Mü'minlerin annesi Hz. Hatîce'nin yakın arkadaşı... Hz. Nefise’nin (bir rivâyete göre Nüfeyse) (r.anhâ) hayâtı hakkında fazla bir mâlûmâtımız yok. Sâdece Meşâhîru’n-Nisâ’da, ashabtan Ya’lâ b. Ümeyye’nin kardeşi olduğu, Mekke’nin fethi günü İslâm’a girdiği ve Peygamberimiz’in (sallallâhu aleyhi ve sellem) ikram ve ihtirâmına mazhar olduğu kayıtlıdır. O’nunla ilgili geriye kalan en önemli bilgi ise, mü’minlerin annesi Hz. Hatîce’nin (r.anhâ) arkadaşı olduğu ve Hz. Hatîce Vâlidemiz ile Hz. Peygamber’in (sav) evlenmelerine aracılık ettiğidir. Bu konu siyerlerde şu şekilde geçer: Nefise binti Münye (Ümeyye) der ki: “Hatîce binti Hüveylid, b. Esed, b. Abdul’uzzâ, b. Kusayy; işini bilir ve sıkı tutar, sağlam karakterli ve şerefli bir kadındı. Yüce Allah, onu, bu meziyetleriyle birlikte, daha da şereflendirmeyi ve hayra erdirmeyi diledi. Hatîce, o zaman, Kureyş kadınlarının soy ve sopca en seçkin ve üstünü, şerefce en büyüğü, mal bakımından da en zengini idi. Bunun için, kavminin her erkeği, elinden gelse onunla evlenmeğe can atar, onunla evlenebilmek için servetini saçardı. Hz. Muhammed (sav) Şam ticâretinden döndükten sonra Hatîce, Hz. Muhammed'in kendisiyle evlenmek isteyip istemeyeceğini anlamak üzere, yoklama yapmak için beni, Muhammed’e (sav) gönderdi. Ona: “Ey Muhammed! Seni evlenmekten alıkoyan nedir?” diye sordum. “Elimde param yok. Ben nasıl evlenebilirim?” dedi. “Eğer sana evlenme masrafı sağlansa da, sen cemâle, mala, şerefe ve dengine dâvet olunsan, icâbet etmez misin?” diye sordum. “Kim bu kadın?” dedi. “Hatîce’dir!” dedim. “Bu sence benim için nasıl olabilir?” dedi. “Orası, bana düşen bir vazîfedir!” dedim. “O halde, ben de dediğini yaparım.” dedi. Hemen gidip durumu Hatîce’ye bildirdim. Hz. Nefise böylelikle tüm zamanların en mübârek ve en mutlu yuvasının kurulmasına aracılık etmişti. Hz. Nefise’nin vefat târihi hakkında bir mâlûmâta ulaşamadık. Yalnızca Mekke’nin fethinde hayatta olduğu kayıtlıdır. Fakat ondan sonra ne kadar daha yaşadığı hakkında bir bilgiye ulaşamadık. Nurgül Dere Kaynaklar

1. Mehmed Zihni Efendi, Meşâhîru’n-Nisâ, sdl. Bedreddin Çetiner, Şâmil Yayınevi, İstanbul, 1982, II.
2. Asım Köksal, İslâm Tarihi, Şâmil Yayınevi, İstanbul, 1987, II.

Nurgül Dere, Hanım Sahabîler, Kayıhan Yayınları, İstanbul, 2012.