Editör'den

 Değerli Hanımefendiler,

Hepinizi Allâh’ın selâmı ile selâmlıyoruz. Yeni bir sayının tâzeliğini ve heyecânını birlikte yaşamanın mutluğu içerisindeyiz. Bu günlere kavuşturan Rabbimize (cc) binlerce kez şükürler olsun…

Tüm canlıları yaratan Yüce Rabbimiz Kur’ân-ı Kerîm’de, Hz. Muhammed’i (sav) bütün varlıklara “rahmet” olarak gönderdiğini; O’nun şefkat, merhamet ve sevgi dolu bir peygamber olduğunu bildirmiştir. Efendimiz aleyhisselatü ves-selam da bir hadislerinde “Ben rahmet peygamberiyim” buyurmak suretiyle insanlara kendi canlarından bile daha yakın olduğunu ifade etmişlerdir.

Sevgili Peygamberimizin rahmet ve şefkat dolu hazinesinden belki de en fazla çocuklar nasibini almıştır. Zira O’nun müjdeleyici ve uyarıcı olarak geldiği cahiliye devrinde ne acıdır ki, kız çocukları bir utanç vesilesi olarak kabul ediliyor, diri diri topraklara gömülüyor, sevgi ve merhametten mahrum bir şekilde yetişiyorlardı. O, tüm bu yanlışlıkları ortadan kaldırmış, çocuklara hak ettikleri değeri ve saygıyı kazandırmıştır.

Hz. Muhammed (sav) Efendimiz iman, ibadet, ahlak ve sosyal hayata dair çok doğru ve güzel yenilikleri getirmesi yanında, çocuklarla iletişim, onların eğitimi, onlara verilecek değer, gösterilecek sevgi ve şefkat konularında da çok anlamlı yenilik ve güzellikler getirmiş ve uygulamıştır. Mesela bir seferinde Temîm kabilesinden Akra’ b. Hâbis, Resulüllah’ın (sav) torunu Hasan’ı öptüğünü görünce: “Benim on çocuğum var ancak hiçbirini öpmedim.” demiştir. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) ona bakmış ve “Merhamet etmeyene merhamet edilmez.” şeklinde karşılık vermiştir. (Buhârî, Edep, 18)

Bir sonraki sayıda görüşmek üzere, Allâh'a (cc) emânet olunuz.