Editör'den...

Dil Edebi - Söz Söyleme Ahlâkı

İnsanın dili, dış dünyâya açılan penceresidir. Dil, gönlün ve zihnin tercümânıdır. İnsanlar birbirleriyle konuşarak anlaşırlar. İslâm’a göre konuşmanın da âdâbı vardır.

Kıymetli Okurlarımız,

İslâm medeniyeti ahlâk, hikmet, irfân, hak ve hakîkati izhar eden bir söz medeniyetidir. Sözde öncelikle doğruluğun, sadakatin bulunması gerekir. Söz, hak ve hakikate tercüman olmalıdır. Yalanla, iftirayla zihinler, gönüller, diller kirletilmemelidir. Doğru olmayan sözlerle fesat ve huzursuzluğa sebebiyet verilmemelidir. Emanet olan ömür sermayesi ve hızla akıp giden zaman, faydasız, beyhude sözlerle israf edilmemelidir. Bu hususta Efendimizin “Ya hayır söyleyin, ya susun!” uyarısı her daim şiarımız olmalıdır.

Allah (cc) katında sözün değeri, hakkı ve hakîkati ne kadar yansıttığı ile ölçülür. Çünkü söz, özün aynasıdır ve sadece insanın davranışını değil, aynı zamanda kişiliğini, hatta âkıbetini belirlemektedir. Bu gerçeği Yüce Rabbimiz, şu âyet-i kerime ile haber vermiştir: “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğru söz söyleyin ki Allah sizin işlerinizi düzeltsin ve günahlarınızı bağışlasın.” (Ahzâb, 33/70-71.)

Değerli Okurlarımız,

İş bu elinizdeki Şubat sayımızda “Dil Edebi – Söz Söyleme Ahlâkı” konusunu kapak dosyamıza taşıdık. Yine çok güzel bir sayı ortaya çıktığına inanıyoruz. Katkı sağlayan tüm yazarlarımıza şahsım ve sizler adına teşekkür eder, şükranlarımı sunarım…

Ve minallâhi’t-tevfîk                                          Hasan HAFİF