Ara

Anne-Baba, Çocuklarına Mahremiyet Eğitimini Ne Zaman Vermeye Başlar?

Anne-Baba, Çocuklarına Mahremiyet Eğitimini Ne Zaman Vermeye Başlar?
Jale Şimşek İlahiyatçı Yazar   "Bizim iki yaşında bir kızımız ve üç buçuk yaşlarında bir oğlumuz var. Ben baba olarak çocuklarımın banyolarına yardımcı olmak istiyorum ama çocukların da mahremiyeti varmış. Bu konuda bizi aydınlatır mısınız?"   Çocukların sıfır yaştan itibâren kendi kendilerine yetebilecekleri yaşa kadar bakımlarını, tuvalet temizliklerini, banyolarını yaptırmak anne ve babanın görevleridir. Çocuklarının temizlikleriyle uğraşırken onların edep yerlerine bakmamalarını veya dokunmamalarını gerektiren yaşları bilmeyen ebeveynlerin olduğu görülmektedir. Aslında insanın mahremiyeti küçük yaşlardan derece derece başlar ve buna evvelâ anne ve babasının uyması zorunludur.   Bu noktada din ebeveynden, anne-baba olmanın getirdiği mesuliyetlerden biri olarak çocuklarına edeple ilgili örtünme ve mahremiyet mevzularını yaşlarına uygun şekilde öğreterek onların bunlara uygun yaşamalarını sağlamalarını ister.   Çocuklara mahremiyetleri öğretilirken kendilerine son derece şefkatli ve saygılı olunmalı, onlara önemsendikleri hissettirilmelidir. Bu durumda çocuklar öncelikle kendilerine saygılı olmayı ve kişiliklerini adım adım kazanmayı başaracaklardır. Öte yandan ebeveynlerinin mahremiyetlerine de saygılı ve koruyucu tavırlı olacaklardır. Böylece çocuklar dinlerini yavaş yavaş, yaşlarına uygun olarak kavrayacaklardır.   Küçük yaştaki erkek ve kız çocuklarının edep (dînen örtülmesi gereken = avret ) yerlerinin sınırlarını tesbit etme konusunda dört mezhep fakihleri aralarında üç guruba ayrılmıştır. Mâlikîler bu konuda hafif ve gevşek davranırken Hanefîler ve Hanbelîler vasat bir tutum izlerler. Şâfîler ise oldukça sert tavır alırlar.   Hanefîlere göre; çok küçük çocukların yâni sıfırla dört yaş arasının edep yeri yoktur. Bu yaştaki çocukların kız olsun erkek olsun tüm bedenine dokunmak ve bakmak mübahtır. Dört-on yaş arası çocukların ön ve arka uzuvları, bunların etrâfı, uyluklar edep yerleri olarak kabûl edilir. Bu yaştaki çocukların edep bölgelerine dokunmak câiz değildir. Fakat bu bölgelere bakmanın bir sakıncası yoktur.   On yaşından sonra çocukların edep yerleri, namazda ve namaz dışında, buluğ çağına gelmiş bir çocuğun edep (avret) yerleri gibi kabûl edilir. Bu noktada, kız çocuğu olsun erkek çocuğu olsun fark etmez.   Mâlikîler erkek ve kız çocuğu arasında ayırım yapmaktadır. Sıfır-sekiz yaş arası erkek çocuklar için edep yeri yoktur. Bir kadının bu yaşa kadar herhangi bir erkek çocuğunun bütün bedenine bakması, dokunması ve ölüsünü yıkaması câizdir. Dokuz-on yaş arasındaki bir erkek çocuğun bütün bedenine bir kadının bakması câizdir, fakat bu çocuğu yıkaması câiz değildir. On üç yaş ve sonrası erkek çocuğunun edep yeri, erkeğin edep (avret) yeri gibidir.   Sıfır-iki yaşını doldurmamış kız çocuğunun edep durumu yoktur. Üç yaşından dört yaşına kadar olan kız çocuğunun bakmak yönünden edep durumu yoktur fakat dokunmak bakımından edep durumu vardır. Yâni bir erkeğin bu yaştaki kız çocuğuna bakmasında bir sakınca olmamasına rağmen ona dokunması, onu yıkaması câiz değildir.   Şâfîlere göre; küçük kız çocuğunun edep yerleri büyük kadınlar gibidir. Küçük erkek çocuğunun edep yerleri, erkeklerde olduğu gibi diz kapakları ile göbek arasıdır.   Hanbelîlere göre; sıfır-yedi yaşında erkek çocuğu için edep durumu yoktur. Bu çocuklara bakmakta ve dokunmakta bir sakınca yoktur. Yedi-on yaş erkek çocuklarında edep yerleri sadece ön ve arka uzuvdur. Yedi-on yaş kız çocuklarının mahremleri (nikâh düşmeyen kişiler) yanında edep yerleri göbek ile diz kapağı arasıdır. Bu çocukların yabancılar arasında görülmesi dînen yasak olan (avret) yerleri yüz, boyun, baş, dirseklere kadar eller, baldır ve ayaklar müstesna bütün bedenidir. On yaşındaki erkek çocuğu tamâmıyla büyük erkekler gibidir.   Bu bilgilerden de anlaşıldığı gibi, edep (yâni vücudunun dînen örtülmesi gerekli) yerleri olmayan çocukların beden temizliklerini anne-baba, erkek-kız çocuk ayırımı olmadan yapabilirler. Yaşı itibâriyle edep durumu beliren çocukların edep (avret) sınırları gözetilerek, edep bölgeleri örtülmek sûretiyle ve bu bölgelere dokunmadan bedenî temizlikleri yapılır. Mahrem bölgelerinin temizliğini çocukların kendilerinin yapması istenmelidir. Bu tutum çocukların cinsiyet ve kişiliklerinin kazandırılarak yetiştirilmesinde çok önemlilik arz eder.   Çocukların kendilerini ve çevrelerini anlamaya başladıkları yaşlarından itibâren onların edep yerlerine dokunmak, o yerlerini kavramak, sevmek, okşamak ve öpmenin onların yanlış duygular hissetmelerine sebep olduğu, eşcinselliğe yol açıcı olduğu artık psikologlar tarafından da dile getirilmektedir. (Doğuştan olmayan) cinsel davranış bozukluklarının çoğunluğunun yetiştirme hatâlarından, çocuklara karşı gösterilen davranış bozukluklarından kaynaklandığı ifâde edilmektedir.   Çocukların mahremiyeti noktasında, erkek-kız kardeşlerin yatakları hattâ mümkünse odaları ayrı tutulmalıdır. Aynı odada yatan ama yatakları ayrı olan erkek-kız kardeşlerin iç çamaşırlarının tam tesettür sağlayıcı olmasına dikkat edilmelidir. Kardeşler arasında mahremiyet bilinci işlenmelidir. Birbirlerinin mahrem yerlerine ne bakmanın, ne de dokunmanın olamayacağı; her çocuk için edep bölgesinin kendisine özel olduğu ve muhafaza edilmesi gerektiği onların anlayacağı şekilde anlatılmalıdır. Anlatılanlara anne-baba olarak da uyulduğu sürece çocuklar, terbiye noktasında çok ilerlemeler katederler.  

Abone Ol

En son haberleri doğrudan gelen kutunuza alın. Asla spam yapmayız!

Sosyal Medya Hesapları

Mesaj Bırak